Seda Nur KURT Fransız gerilim yazarı Jean- Christophe Grangé’nin “Kötülüğün Kaynağı” üçlemesinin Şeytan Yemini ve Siyah Kan’dan sonra üçüncü kitabı olan Ölü Ruhlar Ormanı üçlemenin diğer kitapları gibi bağımsız bir konuyu ele almakta ve üçlemenin ortak sorusu olan “İnsan neden kötülük yapar, neden öldürür?” sorusunun cevabını bulmaya çalışmaktadır. Yazar, Ölü Ruhlar Ormanı’nda Arjantin’deki diktatörlük döneminde işlenen suçlara dair bir öyküyü anlatmakta. 2010 yılında İstanbul’a gelişinde…
Yazıların kategorisi: “KİTAP TANITIMLARI”
Kitap tanıtımları ve özetlerinin bulunduğu bölümdür.
Satranç, II. Dünya Savaşı yıllarında yaşayıp bu savaşın doğurduğu travma sonucunda intihar eden Stefan Zweig tarafından yazılmış bir eser. Eser için Zweig’in hayatını anlatıyor diyemesek de, onun hayatından izler taşıdığını söylemek mümkün. Bir çırpıda okunabilecek hacimdeki bu kitap, okumaya zaman ayırmakta güçlük çektiğiniz dönemler için ideal. Geçelim kitapta anlatılanlara. Uzun hikâye tarzında yazılan bu eser, II. Dünya Savaşı’nın atmosferindeki Alman toplumunun yaşadığı buhranlara ışık tutuyor.…
Kayıp Gül, birkaç yıl önce kaleme alınmış bir kitap ancak benim elime henüz geçtiğimiz hafta ulaştı. Ne yalan söyleyeyim? Yazarı da kitabını da ilk defa duydum.Uluslararası çok satanlara girmiş bir kitabı yeni duymuş olmam benim minik bir ayıbım diye itiraf ediyorum. Kitaba iki ayrı pencereden bakacağım.Çok satanlar penceresinden bakınca minik ayıbım minik hayal kırıklığına dönüştü, dünyada çok satanlar listesine girmiş olması beni şaşırttı ama tatmin etmiş…
Küçük yaşlarda ayrılığı öğrenmiş bir kız çocuğu…Ayrılık ki belki de en yaralayanı,kıranı ayrılıklar içinde.Hiç bir zaman adlandıramadı, anlamlandrımadı ama taşındı onunla birlikte hep içinde bir yerlerde.O küçük kız büyüdü ve artık içinde taşıdığı bir şey daha vardı.Biri yıllardır oradaydı atmıştı derinlere hasretini ,yığmıştı üstüne başka anıları,bastırıp kapatmıştı, çekmişti fermuarını fakat o örtse de üstünü anılar rahat durmuyordu bür türlü.Diğerine ise yeni gebeydi.Heyecan vericiydi ancak kapılmak istemiyordu…
Bu kitabı iki boyutta değerlendireceğim dostlar. Romanın karakterlerini ve kurgusunu ayrı, tarihi bölümlerini ayrı. Çünkü roman olarak baktığımda gayet başarılı bulsam da tarihi bölümlerine dokundurmadan geçemeyeceğim. Roman Müştak Serhazin ile başlıyor.Psikojenik füg yani geçici unutkanlık hastalığı olan bir profesör…Yıllar önce delice sevdiği ve yıllardır unutmadığı aklında ve kalbinde her daim koruduğu ancak delice sevgiden delirecek gibi olduğu umutları söndüğü, kendine kızdığı yıllardan sonra eski sevgilisi onunla…
“Sizin ülkenizden yeterince korkmamışsanız, gidip bir korku filmi izleyebilirsiniz. Sinemadan geceye çıktıktan sonra bir süre dehşet her yerdedir. Belki katiller evinizde yatmış sizi bekliyorlardır. Çünkü evinizde bir ışık yanıyordur ve siz ışıkları kapattığınızdan emin olduğunuz için böyle düşünürsünüz. Aynada makyajınızı temizlerken kendi gözlerinizde tuhaf bir bakış görürsünüz. Bu siz değilsinizdir. Bir saat için ele geçirilmişsinizdir ve kimseye güvenmezsiniz; sonra bu duygu yavaş yavaş yok olur.…
Sevgili kitap dostu, Bu kez sana bir akıl hastanesinden yazıyorum.Küçük yaşlardan itibaren bir takım güçlüklerle savaşan ve uğradığı her yenilgide içine kapanan,dış dünya ile bağlarını koparan ve sonrasında kendi hapishanesinden kurtulmaya çalışan Deborah’tan bahsedeceğim. Deborah şizofreni teşhisi konulmuş bu sebeple bir akıl hastanesinde tedavi görmekte olan bir genç kız ve hikaye bu hasta aklın karmaşık, kurmaca dünyasından çıkma çabasının hikayesi. Dr. Fried ve Deborah bu…
Sevgili kitap dostu; Bu ay seninle paylaşacağım, üzerine sözler söyleyeceğim kitap biyografik roman türünde yazılmış olan “Tanrılaşan Prens Buda”. Biyografik roman türünü her zaman severek okumuşumdur bilhassa bahsi geçen kişi tarihin seyrini değiştirmeyi ve kitleleri arkasından sürüklemeyi başarmışsa…Bu kitabımız da adından anlaşıldığı üzere Budizm’in kurucusu olan Buda’yı anlatmakta. Dilersen öncelikle kitabın konusunu kısaca anlatayım. Buda’nın asıl ismi Gotama’dır. Esasen Buda bir isim değil aydınlanmış, uyanmış…
Polisiye türünde bir kitap okuyorsam işin içinde biraz da ben olmalıyım. İpuçlarını kullanmalı, tahminlerde bulunmalıyım fakat “Piyon” buna imkan veren kitaplardan değil. Tabii ki bunun öncelikli nedeni iyi bir kurgusu olması ama bir diğer sebep de ki bu sanırım benden kaynaklanıyor; çok fazla isim var ve ben o kadar çok yabancı ismi aklımda tutamıyorum. Seri cinayetler işleyen bir katilin öldürdüğü kadınları okurken “Bu hangisiydi?” diye…