Eğer yeniden doğsaydım yeni baştan başlasaydım yaşamaya kendim olurdum her şeyden önce hiç kasmazdım kendimi elâlem ne der diye. Kusursuz olmaya çalışmaz, hata yapmaktan kaçmazdım hiç bunun içinde önce elâlemi çıkartırdım kendi alemimden. Yolda yürürken eğmezdim başımı önüme suçlu gibi, dimdik yürürdüm yollarda. Sanki doğuştan programlanmış gibi yaşamazdım hayatı tekdüze, aklıma eseni yapar soran olursa da ‘Canım istedi.’ cevabını verirdim sadece.
Eğer yeniden başlasaydım bu hayata, girdiğim ya da gittiğim ortama göre giyinmez, davranmaz konuşmazdım. Neysem o olurdum her yerde. Beni kabul eden böyle etsin etmeyen de ilişkiyi kessin derdim.
Gerçekten dönebilseydim eğer en başa, gereğinden fazla özlemezdim dünü bilinçsizce yaşamazdım bu günü.
Uzaktakilere değil yakındakilere bakardım. Hedefler belirlemezdim kendime, bir şeyler kazanmaya çalışmaz elimdekine sahip çıkmayı öğrenirdim önce. Haddinden fazla sevmezdim kimseyi, karanlıkların içinde kaybolmak yerine umuda sığınırdım, iliklerime kadar umutla ısınır, umut dolardım. Sahte gülücükler saçmazdım etrafıma hiçbir zaman , gerçek kahkahalar atardım içimden geldiği zaman. Pes etmez, vazgeçmezdim hiçbir şeyden kolay kolay.
Eğer ki yeniden gelebilseydim şu yalan dedikleri dünyaya inanırdım bazen bilsem de doğrusunu bazen yalanlara. Gereksiz insanları almazdım hayatıma, hak edenine de git demesini bilirdim asil insanlara yaraşırcasına. En başta kendimi severdim karşımdakinden çok. Çünkü bilirdim o zaman her şeyin bende başlayıp bende biteceğini ben kendimi ne kadar seversem herkesin beni o kadar seveceğini. Eğer ki verilseydi ikinci bir şans bana önce kendimi sevmekle başlardım hayata.
İlk yorum yapan siz olun