Kısaca: Türkçede ç, f, h, k, s, ş, p, t ünsüzlerinin boğumlanma açısından karşıt ünsüzlere dönüşmesine ötümlüleşme ya da sedalılaşma denir. Bu kavram akademik olmayan kaynaklarda ünsüz yumuşaması olarak da adlandırılır. Teorik olarak ötümlüleşme esnasında Türkiye Türkçesi ve ağızlarında şu değişikler meydana gelir: ç>c, f>v, k>g, ḳ>ġ, s>z, ş>j, t>d (Karaca, 2016: 370). Ancak bunlardan ş>j örneğinde olduğu gibi bazıları Türkiye Türkçesinin karakteristiğinde yoktur. Bu değişim tam tersi bir şekilde işlediğinde oluşan ses olayına ise ötümsüzleşme ya da sedasızlaşma denilir: c>ç, v>f, z>s vb.
Türkçenin tarihî gelişiminde özellikle t>d ve k>g ötümlüleşmeleri en önemli ses hadiselerindendir. Doğu lehçelerinde, Batı Türkçesinin aksine ilk sesteki t ve k sesleri hâlâ korunur. Örneğin dil kelimesi Doğu lehçelerinde hâlâ Göktürkçe metinlerde olduğu gibi til biçimindedir.
Ötümlüleşme dünya dillerinin birçoğunda ve Türk dilinde en yaygın şekilde görülen ses olaylarından biridir. Bu ses olayı Türk dilinin en eski dönemlerinden itibaren var olan ve özellikle de bazı tarihî dönem ve çağdaş lehçelerinde önemli bir temayül hâlinde görülmektedir. Türk dili esas alındığında ötümlüleşmenin; rahat söyleyiş (en az çaba yasası), uzun ünlülerin kısalması, ötümsüz ünsüzlerin iki ünlü arasında bulunma durumu ve yine bu ünsüzlerin bazı ünsüzlerin komşuluğunda bulunma durumu gibi bazı nedenlere bağlı olarak gerçekleştiği düşünülmektedir.
Veysel İbrahim KARACA
Ötümsüzleşme Örnekleri
Ötümlüleşme, ses biliminde tonlu olmayan bir ünsüzün (halk arasında yaygın olarak bilinen şekliyle sert ünsüzün) seslerin birleşmesi esnasında oluşan ses temasları sonucunda tonlu hâle gelmesidir. Yani ağızdaki açıklığın bir miktar daha artmasıdır. Çeşitli fonoloji ekollerinde bu olay zıt doğrultuda kayma, saptırma veya rezonanssızlaştırma olarak bilinir.
Tüm dünya dillerinde çok sık rastlanılan bu ses olayı, yalnızca Türkçeye özgü değildir. Örneğin İngilizceden bu ses olayına şu örnekler verilebilir:
- knife > knives
- leaf > leaves
- wife > wives
Bu ses olayı Türk dilinin en eski dönemlerinden itibaren var olan ve özellikle de bazı tarihî dönem ve çağdaş lehçelerinde önemli bir temayül hâlinde görülmektedir. Türk dili esas alındığında ötümlüleşmenin; rahat söyleyiş (en az çaba yasası), uzun ünlülerin kısalması, ötümsüz ünsüzlerin iki ünlü arasında bulunma durumu ve yine bu ünsüzlerin bazı ünsüzlerin komşuluğunda bulunma durumu gibi bazı nedenlere bağlı olarak gerçekleştiği düşünülmektedir (Karaca, 2016: 369). Oğuz Türkçesi için bazı ötümlüleşme örnekleri aşağıda verilmiştir:
Türkçenin Oğuz grubunda karakteristik olarak Orta Asya lehçelerindeki kelime başında bulunan t ünsüzleri d’ye, k ünsüzleri ise g’ye dönüşür. K>g değişimi genellikle kalın sıralı kelimelerde gerçekleşmez, yani kalın kelimesi Türkiye Türkçesinde galın hâline gelmez:
Örnekler
Eski Türkçe tag > Türkiye Türkçesi dağ; Eski Türkçe kök > Türkiye Türkçesi gök vb. Türkiye Türkçesinde ünsüz yumuşaması olarak liselerde öğretilen ses olayı da aslında ötümlüleşmedir. Örneğin kitap kelimesinin sonundaki sesin kitabı derken b sesine dönüşmesi buna örnektir.
- ç>c ötümlüleşmesi: Daima ç ile başlayan meslek adı yapan +çİ eki Oğuz grubunda genel olarak ötümlüleşir:
OT temürçi> TT demirci
- p>b ötümlüleşmesi
kitap+ı>kitab+ı
Ötümsüzleşmeye Türk lehçelerinde örnek olarak, geniş zamanın olumsuzu olan –mAz ekinin, özellikle Karluk grubunda –mAs hâlini alması gösterilebilir:
Eski Türkçe kirmez > Çağatay Türkçesi kirmes
KAYNAK
Karaca, İ. Veysel (2016). “Ötümlüleşme Kavramı ve Çağdaş Türk Yazı Dillerinde Ötümlüleşme”, ZfWT C. 8, S. 3, s. 369-39.
[…] bükümlü bir dil olmasa da ses esnekliği yüksek bir dil vardır. Özellikle ötümlüleşme-ötümsüzleşme, akıcılaşma ve sızıcılaşma gibi ses olayları Türkçede yaygın olarak […]
[…] bir sesin f, ğ, h, j, s, ş, v, z ötümsüz seslerine (bk. ötümsüzleşme) veya l, m, n, r, y akıcı seslerine (bk. akıcılaşma) dönüşmesine verilen addır. Kısacası […]
[…] ses Göktürkçede yalnızca ötümsüz hâlleriyle bulunur. /c, f, ğ, h, j, v/ seslerindeki ötümlüleşme hadisesi daha sonraki dönemlerde […]
[…] Ötümlü ve ötümsüz ünsüzlerin ekleşmeler esnasında kendilerine benzeyen ek başı sesleri ile kullanılmasına ünsüz uyumu denir. Yani ağaç kelimesinden sonra gelen ekler ötümsüz başlar: ağaçta, ağaçtan vb. Bununla birlikte Kuzeydoğu ağızlarında bu durumun yer yer bozulduğu görülür: kılçık-gılçuk vb. […]
[…] başındaki t ve k sesleri birçok örnekte ötümlüleşmiştir. Örneğin kel- “gel-” olmuş, til “dil” hâline […]
[…] şeklinde çok daha kısa ve ekonomik bir söyleyişe sahiptir. Yine dillerdeki seslerin ötümlülük-ötümlülük yani sertlik-yumuşaklık ve damaksıllık-genizsillik-gırtlaksılık çatışmasına uğrayarak […]