İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Yazı etiketleri “şiiri düzyazıya yaklaştırma”

Şiiri Düzyazıya Yaklaştırma

Şiiri düzyazıya yaklaştırma Servetifünun Dönemi’nde Tevfik Fikret ile başlayan süreçtir. Divan edebiyatında, şiirin her bir dizesi aynı zamanda bir cümleye tekabül etmiştir. Yani bir dizede başlayan cümle alt cümlede devam ettirilmemiştir. İşte bu geleneği bozan kişi manzum hikâyeleri ile Tevfik Fikret’tir.

Tevfik Fikret, Balıkçılar vb. manzum hikâyelerinde şiir şeklinde hikâye anlatırken anjanbuman yani dize taşırma tekniğini kullanmıştır. Böylelikle şiir, düzyazının hikâye etme kabiliyetine yaklaşmıştır.

Şiiri Düzyazıya Yaklaştıranlar

Şiiri düzyazıya yaklaştıranlar dendiğinde akla ilk Tevfik Fikret gelir. Fikret, manzum hikâyeleri ile bu konuda bir çığır açmıştır.

Bu konudaki bir diğer önemli isim Mehmet Âkif olmuştur. Âkif, hayata bakış açısından Fikret ile taban tabana zıttır. Ancak bu iki şair de toplumu eğitmek için şiiri düzyazıya yaklaştırmıştır. Âkif’in Kufe ve Bülbül gibi manzum hikâyeleri bu konuda önemli eserlerdir.

Günümüzdeki Durum

Günümüz edebiyat çevrelerinde artık şiir ve düzyazı arasındaki çizgi iyice belirsizleşmiştir. Hatta küçürek hikâyelerde bu durum daha da ilgi çekici hâl almıştır.

Bugün bazı küçürek hikâyeler ile şiirleri birbirinden ayırmanın tek yolu, üslup özellikleri ve yazarın amacına sığınmaktır. Bunun dışında modernist etki ile türler arası buğulaşma iyice etkisini göstermektedir.

Anjanbuman (Anjambman) nedir?

Anjambman ya da Türk Dil Kurumuna göre anjanbuman, şiirdeki dizenin tek bir satırda bitmeyip bir alt satıra taşmasıdır. Bu nedenle anjambmana dize taşırma da denir. Anjanbuman Türk edebiyatında ilk kez Servetifünun Dönemi‘nde kullanılmıştır. Tevfik Fikret, bu konuda bir öncüdür. Anjanbuman, Türk Dil Kurumunun Fransızca kökenli anjambman kelimesinin dilimizde kullanılmasını istediği söyleyişidir. Nitekim anjambman ile aynı anlama gelir ve TDK tarafından “dizenin son kelimesiyle sonraki dizeyi…